sömürge faaliyetlerinde bulunan batılıların oturmuş sistemleri dağıtması sonucu bu düzen ortamını tekrar sağlayabilmek adına giriştikleri kültür tanıma faaliyetidir. ilk önce hindistan' da kurulan bir dernek ile bu çalışmalar görülür ardından dalga dalga popülaritesi artar. yılda binlerce kitap basılır. ardından adı emperyalizmle öyle bir anılır olur ki oryantalizm kongresi ismini değiştirerek kuzey afrika araşırtma bilmemnesi gibi bir şekle çevirir. günümüzde oryantalist çalışmaların bazı konulara ışık tutması açısından değeri vardır fakat bunlar yabancı gözü ile yazıldığı ve o kültürü tanımayanlar tarafından yazıldığı için yanlışlık katsayıları vardır.
şark konusundaki garplı imgenin doğulu zihinlere de yerleşmesine neden olan, şarklıların garplılar karşısındaki aşağılık kompleksini, gecikmişlik hissini sürekli yeniden üreten zihniyet.
"biz" ve "onlar" ikilemini farkettirmeden kafalara yerleştiren ve "hayır ben bunu yapmıyorum" derken bile ardından gelen açıklamalarla, insanın bu ayrımların meşrulunu kabul ettiğini gösterir ama sezdirmez. heryerde bir biz ve onlar, aynı ve öteki yaratılır. oryantalizm de bu "öteki"ne, öteki değilmişçesine yaklaşma çabasıdır, kültürünü anlamaya çabası. ancak eğer öteki olmasa, kültürünü anlamaya gerek kalır mıydı? işte bu soruyla da hem oryantalizm yapıp hem de ona direnmeye çalışıyorum ancak nafile.
ayrıca oryantalizm sadece doğuya yönelik kullanılmamaktadır. 3. dünya ülkeleri diye tabir ettiğimiz ülkelere, o ülkelerin halklarına, azınlıklara vs. bakış açılarının çoğu oryantalisttir. böylece sistem herkesi kabul eder ve sömürmeye devam eder.
bir diğer adı ve edward said' in kitabının* türkçeleştirilmiş hali de şarkiyatçılıktır.
bir filistinli hrisityan olan edward said' in abd de öğrenim gördükten sonra yazdığı şarkiyatçılık adlı kitabı tüm foyalarını meydana çıkarmış, bu yüzden de oryantalizm merkezlerinde oryantalistlerin okuması yasaklanan bu kitapla temellerinden sarsılmıştır. zamanla kapanan oryantalizm merkezleri yerini orta doğu araştırmaları merkezlerine bırakmıştır ki bu günki dünyanın en büyük sancıları bu merkezlerde inşa edilmiştir.
19.yy'da gelişen ve Doğu insanlarının dinlerinin, dillerinin ve tarihlerinin incelenmesi anlamına gelen bilim dalı. 19.yy'ın ortasında özellikle de Fransız yazar Theophile Gauiter'nin yazılarıyla, bu terim Doğu dünyasını konu alan bir resim türü için de kullanılmaya başlanmıştır.
Oryantalizm bilimden edebiyata, tiyatrodan müziğe kadar uzanan çok geniş bir olgudur. Resmin yanı sıra Mimarlık ve Mobilya gibi uygulamalı sanatların bir çok alanında da etkili olmuştur.
1798'de Napoleon'un Mısır Seferi'yle başlayan ve 1914'te I.Dünya Savaşı'yla son bulan Oryantalist resim akımı, aslında belirli bir okul oluşturmaz. Bu resimler birbirlerine üslup yönünden çok, tematik bakımından bağlıdır. Oryantalist ressamların konuları, genel olarak figürlü kompozisyonlar ve manzaralar olmak üzere iki grupta toplanabilir. Oryantalizm her şeyden önce bir Fransız resim türüdür. İngilizler, daha sonra öbür Avrupalılar bu konuya yönelmiştir. 1870'lere kadar Fransız ve İngilizler'in tekelinde bulunan Oryantalist resim sanatı bu tarihten sonra İsveç, Rus,Alman, Avusturyalı, Belçikalı sanatçılarında ilgisini çekmiştir. Önemli bazı örnekler vermek gerekirse Gerome, Allom, Bartlett,Zonaro, Bello gibi isimler verilebilir.
Türkiye'den ise Osman Hamdi Bey oryantalist üslubun önemli temsilcilerindendir. Gerome'un etkisi yansıtır üslubuyla oryantalizmi kendi kavrayışla sentezlemiştir.
Avrupa mimarlığında Doğu 'ya ilgi 18.yy'a uzanır ve önce Dekoratif Sanatlar alanında , ardından da İngiltere'deki bazı yapılarda kendini gösterir. Bunların en güzel örneği Chambers'ın Surrey'de Kew Bahçeleri'nde yapmış olduğu binalardır.
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.
